Moi studenci często pytają mnie, jakie wesołe blogi można obejrzeć na polskim youtubie. Dzisiaj odpowiem wszystkim na to pytanie!
My students often ask me, what fun blogs they can watch on Polish youtube. Today I will answer this question to everybody!
“Matura to bzdura” to blog, w którym prowadzący sprawdza wiedzę przypadkowych przechodniów w zakresie programu szkolnego. Samo słowo “matura” oznacza egzaminy końcowe w liceum i technikum. Zdanie matury uprawnia młodych ludzi do pójścia na uniwersytet. A dlaczego “bzdura”? Bo, jak się okazuje, nawet ludzie ze zdaną maturą mają absolutnie elementarne braki w wielu dziedzinach.
“Matura to bzdura” is a blog in which the presenter is checking knowledge of random passersby in terms of school programme. The word “matura” means the final exams which are taken in the end of lyceum and technical school. A well passed “matura” allows young people to go to universities. But why “bzdura” (nonsense)? Because, as it appears, even people who have passed this exam, have absolutely crucial gaps in many fields.
Dzisiaj wybrałam dla Was wydanie poświęcone błędom językowym – cóż jeszcze mogłam wybrać! 
Pod wideo znajdziecie kilka moich komentarzy, dotyczących najciekawszych i najdziwniejszych błędów.
Today I chose for you an edition which is focused on language mistakes – what else could I have chosen!
- Nawet Polacy często mylą końcówki osobowe czasowników! Ponieważ pierwsza osoba liczby pojedynczej zawsze ma końcówkę -ę lub -m, czemuś w czasowniku “umieć” Polacy często mówią “umię”, zamiast “umiem”. Jedyna poprawna forma: “umiem” .
- Z niewidaomych powodów często można usłyszeć, jak Polacy mówią “wziąść”, chociaż nie jest to poprawna forma. Poprawnie mówimy: “wziąć”.
- “Bynajmniej” i “przynajmniej” – ciekawa para słów. Jak słusznie zauważył jeden z respondentów, “bynajmniej” to słowo dla negacji. Na przykład: “Bynajmniej nie chciałam cię obrazić!” Z kolei “przynajmniej” jest wyrażeniem jakiejś minimalnej wartości: “Będziemy mieli przynajmniej pięć dni dla siebie”, “Przynajmniej możemy spokojnie spędzić wieczór”.
- Jak dobrze wiecie z moich lekcji, osobiśnie nie uważam, że znajomość wszystkich przypadków po kolei jest tak konieczna. Dlatego nie sądzę, że akurat to pytanie wskazuje na brak filologicznej wiedzy Polaków. Moim zdaniem o wiele ważniejsza jest znajomość pytań konkretnych przypadków, a nie to, czy biernik jest przed celownikiem, czy po nim.
- “Tylko i wyłącznie” to częsta tautologia w języku polskim, czyli powtarzanie synonimicznych słów. Często tak robimy, kiedy chcemy podkreślić swoją myśl, niemniej jednak nie jest to poprawne.
- “W każdym bądź razie” – rzeczywiście, bardzo częsty błąd Polaków. Słowo “bądź” nie ma tam żadnego sensu. Poprawna forma: “w każdym razie”.
- Słowo “przyjaciele” to jedno z najbardziej nieregularnych w języku polskim, dlatego nawet Polacy często popełniają w nim błędy. Aby wam było łatwiej je zapamiętać, oto przypomnienie jego odmiany:
- Sformułowanie “tam pisze” doprowadza wielu filologów do drgawek, bo trudno o coś bardziej nielogicznego i niepoprawnego! Czasownik “pisze” to aktywna forma trzeciej osoby liczby pojedynczej, do której potrzebny jest podmiot, na przykład: “Tam mój wujek pisze artykuły”. A to, co Polacy mają na myśli, mówiąc “Tam pisze, że sklep jest zamknięty” należy sformułować następująco: “Tam JEST NAPISANE, że sklep jest zamknięty”.
- Forma “poszłem” jest często używana niepoprawnie przez analogię z rodzajem żeńskim “ja poszłam”. Problem polega na tym, że forma pierwszej osoby liczby pojedynczej powstaje od formy trzeciej osoby liczby pojedynczej rodzaju męskiego, poprzez dodanie końcówki -em. Jeśli więc “on poszedł”, to ja “poszedłem”, a nie “poszłem”. I nie, sugestia jednego z respondentów, który stwierdził, że “poszłem” znaczy, że “poszedłem bliżej” nie ma żadnej filologicznej podstawy!
- Wreszcie bardzo ciekawa para przymiotników “sławny” i “osławiony”. Trudno o lepsze wytłumaczenie, niż to, które zaproponował prowadzący: “sławny” to pozytywne określenie, a “osławiony” – negatywne. Od siebie dodam, że pierwszego przymiotnika używamy raczej w odniesieniu do osób (na przykład: sławny naukowiec, sławna piosenkarka), natomiast w odniesieniu do rzeczowników nieżywotnych używamy w tym sensie słowa “słynny”: słynne miasto, słynny most, słynna książka. Z kolei negatywnego przymiotnika “osławniony” używamy zarówno do żywotnych, jak i nieżywotnych rzeczowników.
- Even Polish people often mix up personal endings of verbs!
- For unknown reasons you can often hear Polish people saying “wziąść” (to take), even though it’s not correct. It’s correct to say: “wziąć”.
- “Bynajmniej” and “przynajmniej” – it’s an interesting pair of words. As one of the responds noticed correctly, “bynajmniej” is a word for a negation. For example: “Bynajmniej nie chciałam cię obrazić!” (I didn’t want to offend you at all!). “Przynajmniej” in its turn expresses some minimum value: “Będziemy mieli przynajmniej pięć dni dla siebie” (We will have at least five days for ourselves), “Przynajmniej możemy spokojnie spędzić wieczór” (We can at least spend the evening quietly).
- As you know very well from my classes, I personally believe that knowledge of all the cases in the right order is not necessary. That’s why I don’t believe that this question in particular shows lack of linguistic knowledge of Polish people. In my opinion what matters is to know the questions to particular cases and not the fact if akkusativ goes before dativ or the other way round.
- “Tylko i wyłącznie” it is an often tautology in Polish, which means repeating synonymous words. We often do so when want to emphasise our idea, but nevertheless it’s not correct.
- “W każdym bądź razie” (in any case) – that is indeed a very frequent Poles’ mistake. The word “bądź” doesn’t have any sense there. Correct form: “w każdym razie”.
- The word “przyjaciele” (friends) is one of the most irregular in Polish, so even Polish people often make mistakes in it. In order for you to memorise it easier, here are the forms of its declination:
- The expression “tam pisze” (it writes there) causes manny linguists to seizures since it’s hard to find something more illogical and incorrect! The verb “pisze” is an active form of the third person singular, which requires any noun, for example: “Tam mój wujek pisze artykuły” (There my uncle writes the articles). And what Polish people mean by saying “Tam pisze, że sklep jest zamknięty” (It writes there that the shop is closed) should be formulated as follows: “Tam JEST NAPISANE, że sklep jest zamknięty”.
- The form “poszłem” is often used incorrectly by analogy with the feminine form “ja poszłam” (I went). The problem is that the form of the first person singular masculine is created wrom the form of the third person singular by adding the ending -em. So if we have “on poszedł” (he went), then “ja poszedłem”, not “poszłem”. And no, the suggestion made by one of the respondents who said that “poszłem” means that “I went not far” has no linguistic grounds at all!
- Finally, a very interesting pair of adjectives “sławny” (famous) and “osławiony” (notorious). There can hardly be a better explanation than the one provided by the master: “sławny” is a positive word, whereas “osławiony” is negative. From my part I can add that the first adjective is usually used in relation to people (for example: sławny naukowiec – a famous scientist, sławna piosenkarka – a famous singer), whereas in relation to non-living objects we would rather use in this context the word “słynny”: słynne miasto (a famous city), słynny most (a famous bridge), słynna książka (a famous book). At the same time, negative adjective “osławniony” is used to both living and non-living nouns.
Jeśli spodobał się wam ten filmik i chcecie obejrzeć więcej, tu są linki do kompilacji najśmieszniejszych odpowiedzi poszczególnych lat:
If you liked this video and would like to watch more, here are some links to collections of the funniest answers of specific years:
https://www.youtube.com/watch?v=Q7OIHXOddlc
https://www.youtube.com/watch?v=QPMXLVeePCk
https://www.youtube.com/watch?v=M7eHUuCsAos
