Dzisiaj porozmawiamy o bardzo ważnym aspekcie języka polskiego, jakim jest forma bezosobowa z cząsteczką “się” w czasie teraźniejszym.
Dla osób rosyjskojęzycznych te konstrukcje mogą wydawać się nieco dziwne. W języku rosyjskim formy zwrotne z “-ся” również istnieją, ale nie są tak często używane w funkcji bezosobowej. W wielu sytuacjach, w których w polskim naturalnie pojawia się konstrukcja z “się”, w rosyjskim preferowane są inne sposoby wyrażenia myśli, np. strona bierna lub konstrukcje z formą „они” (oni).
Przykłady:
- W Polsce jada się dużo pierogów.
🇷🇺 В Польше едят много пельменей. (они + czasownik w 3. os. lm.) - Na lekcji mówi się po polsku.
🇷🇺 На уроке говорят по-польски. (они + czasownik w 3. os. lm.) - W szkole nie pali się papierosów.
🇷🇺 В школе не курят. (они + czasownik w 3. os. lm.) - Zgodnie z protokołem dyplomatycznym tak się nie robi.
🇷🇺 Согласно дипломатическому протоколу, так не делают (они + czasownik w 3. os. lm.)
Lub:
🇷🇺 Согласно дипломатическому протоколу, так не делается. (strona bierna z -ся)
Jak widać, w rosyjskim często stosuje się konstrukcję z podmiotem domyślnym “они”, co brzmi naturalniej niż bezosobowe -ся. To właśnie dlatego osoby rosyjskojęzyczne mogą być zaskoczone częstotliwością użycia form bezosobowych z “się” w języku polskim.
UWAGA!
To, że każdego czasownika można użyć w formie bezosobowej z zaimkiem zwrotnym “się” wcale nie oznacza, że w osobowej formie ten zaimek “się” też będzie występował. To, czy “się” występuje w formie osobowej czy nie, zależy tylko od bezokolicznika danego czasownika. Porównaj:
czytać -> forma osobowa: ja czytam, ty czytasz (NIE WOLNO mówić “
czytam się“, bo taka forma nie istnieje)
forma bezosobowa: W tym domu czyta się dużo książek. (tutaj “się” jest tylko częścią formy bezosobowej)śmiać się -> forma osobowa: ja się śmieję, ty się śmiejesz (zaimek zwrotny “się” będzie występować w każdej formie osobowej, bo występuje on w samym bezokoliczniku)
forma bezosobowa: Zapamiętaj, że nigdy się nie śmieje z cudzych nazwisk. (tutaj “się” jest jednocześnie i częścią czasownika, i częścią formy bezosobowej)
Jeszcze jedna uwaga: jeśli używamy kolejno kilku czasowników w formie bezosobowej, które następują jeden po drugim, to zwykle tylko po pierwszym z nich używamy zaimka “się”, a po pozostałych można ten zaimek pominąć:
Latem zwykle się wyjeżdża, relaksuje i nabiera sił do kolejnego roku pracy.
W razie wątpliwości wchodzi się do na stronę z podpowiedziami, czyta się je, a potem się myśli, analizuje i stosuje do przeczytanych instrukcji.
A teraz przejdźmy do praktyki. Tekst pierwszego ćwiczenia pochodzi z książki “Saga Puszczy Białowieskiej” autorstwa Simony Kossak. Już kiedyś robiłam dla was ćwiczenia na podstawie jej tekstów, wtedy były to ćwiczenia na czas teraźniejszy i czas przeszły.