W czasie przeszłym w języku polskim istnieje jedna grupa czasowników, które ma nieco nieregularną odmianę, chociaż końcówki osobowe pozostają w niej dokładnie takie same, jak we wszystkich innych czasownikach.
Mówię o czasownikach, których bezokolicznik kończy się na -eć, -eść. Do najważniejszych spośród nich należą takie czasowniki, jak: mieć, chcieć, musieć, umieć, jeść, słyszeć, wiedzieć, powiedzieć, leżeć, zależeć, wisieć, siedzieć, starzeć się, szaleć i in.
Parę miesięcy temu opublikowałam posta, w którym znajdziecie dokładne zasady dotyczące tej reguły.
Dzisiaj natomiast przygotowałam dla was dwa teksty, w których możecie poćwiczyć formy tych czasowników.
