iść, jeść, jechać, chodzić — czas przeszły

Iść, jeść, jechać, jeździć i chodzić niezmiennie pozostają najmniej ulubioną grupą czasowników dla moich studentów. Ich formy są do siebie pod wieloma względami podobne, dlatego najlepszy sposób na to, by je zapamiętać to praktyka, praktyka i jeszcze raz praktyka.

Iść, jeść, jechać, jeździć i chodzić неизменно остаются наименее любимой группой глаголов для моих студентов. Их формы во многом похожи друг на друга, поэтому лучший способ, чтобы их запомнить — это практика, практика и еще раз практика.

Jakiś czas temu opublikowałam na ich temat posta z teorią i długim zadaniem praktycznym.

Какое-то время назад я опубликовала пост на их тему с теорией и длинным заданием для практики.

Dzisiaj proponuję wam jeszcze jedno ćwiczenie na te czasowniki, ale tym razem na czas przeszły.

Сегодня я предлагаю вам еще одно упражнение на эти глаголы, но на этот раз в прошедшем времени.

Ponieważ, jak wiecie, w czasie przeszłym w języku polskim pojawia się rozróżnienie na męskoosobowe i niemęskoosobowe formy, postanowiłam to ćwiczenie zrobić w dwóch wersjach. W pierwszej narratorem jest mężczyzna, a w drugiej wersji — kobieta. Do dzieła!

Поскольку, как вы знаете, в польском языке в прошедшем времени появляется разделение на личномужские и неличномужские формы, я решила сделать это упражнение в двух версиях. В первой повествование идёт от лица мужчины, а во второй — от лица женщины. Давайте приступим!